Από την Εισαγωγή μου στην ελληνική έκδοση του βιβλίου του Paul Hainsworth (ed.), Η Ακροδεξιά. ιδεολογία-Πολιτική-Κόμματα, Αθήνα: Εκδ. Παπαζήση 2004
"…Όπως προκύπτει από την ποικιλία στον ιδεολογικο-πολιτικό προσανατολισμό της νέας άκρας δεξιάς, αυτή εμφανιζόμενη άλλοτε με τα μορφολογικά γνωρίσματα του δεξιού αυταρχισμού, άλλοτε πάλι με εκείνα του προνοιακού σοβινισμού και άλλοτε του λαϊκιστικού αντικρατισμού, παρουσιάζεται διαρκώς ως το αποτέλεσμα της ανάμειξης και της συγχώνευσης σε έναν ενιαίο κορμό μεταξύ τους αντιφατικών ή και αντιθετικών κοινωνικών αιτημάτων και πολιτικών ρευμάτων. Aποδίδοντας στη νέα άκρα δεξιά τον χαρακτηρισμό «πολύπλοκη αλχημεία», ο Hainsworth, πέρα από τα όποια ειδικά γνωρίσματα της προσάπτει, αναδεικνύει κατ’ ουσίαν ως κυρίαρχο στοιχείο της τη λειτουργία της σύντηξης και συναίρεσης που, ως δυνατότητα, εντοπίζεται στη μήτρα του φαινομένου της νέας ακροδεξιάς. Kατά τη γνώμη μας, η λειτουργία αυτή είναι απαραίτητη προκειμένου να αρθεί η πολιτική χασμωδία που εμφανίζεται από τη συνάντηση αντιφατικών και αντιθετικών πολιτικο-ιδεολογικών ρευμάτων, αλλά και προκειμένου να μετατραπεί αυτή η χασμωδία σε πολυσυλλεκτικότητα (ή, τουλάχιστον, σε πολυσυλλεκτική διαθεσιμότητα) όσον αφορά τη διεισδυτικότητα της νέας άκρας δεξιάς στο εκλογικό σώμα. Mια τέτοια λειτουργία, η οποία θα συναιρεί ή και θα συντήκει στην ιδεολογία και τον πολιτικό/προγραμματικό λόγο της νέας άκρας δεξιάς ιδέες και αντιλήψεις μιας υπερσυντηρητικής και αυταρχικής δεξιάς, μαζί με ορισμένες οικονομικές αντιλήψεις του πολιτικού κέντρου ή, ακόμη, και με ορισμένες ριζοσπαστικές κοινωνικές αντιλήψεις των άκρων στα αριστερά του πολιτικού κέντρου, χρειάζεται ένα ειδικό μέσον που θα προσανατολίζει και θα κινητοποιεί προς μια συγκεκριμένη ιδεολογικο-πολιτική κατεύθυνση το μείγμα που προκύπτει. H σαφής κλίση προς την ακροδεξιά που προσλαμβάνει το συνηρημένο μείγμα, αυτή η ακροδεξιά σύντηξη, αναδεικνύεται μέσα από την προβολή και την υπεράσπιση οργανικών αντιλήψεων για το λαό και την κοινωνία, καθώς και εθνοτικών προσδιορισμών για το έθνος και την εθνική ταυτότητα, επικρατούσα παραλλαγή των οποίων αποτελεί η ξενοφοβία και ο διαφορικός ρατσισμός. Eίναι ενδεικτικό ότι σαφή στοιχεία τέτοιων αντιλήψεων, τα οποία οδηγούν σε μια ποικιλία προκαταλήψεων, απροκάλυπτα εντοπίζονται ή, έστω, ελλοχεύουν σε επιμέρους πολιτικά ρεύματα που συναντώνται στην ιδεολογία και στην πολιτική και προγραμματική παρουσία της νέας ακροδεξιάς..."
Για το βιβλίο, βλ. επίσης τη Βιβλιοκριτική της Ντόρας Γιαννάκη στη ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Ελευθεροτυπίας:
http://archive.enet.gr/online/online_issues?pid=51&dt=14/01/2005&id=41159680
